Што е стерилитет и кои анализи најчесто се испитуваат?

Се почеста тема на дискусија станува стерилитетот или неможностa на паровите за остварување на потомство. Доколку после една година неуспех за остварување на резултат по природен пат (за повозрасни пациенти и помалку), пацентите треба да обратат кај својот гинеколог за совет. Гинеколозите препорачуваат процесот на репродукција да биде меѓу 19-25 година. Но одлуката за раѓање, паровите ја донесуваат се подоцна, во желбата за личен професионален развој и кариера. Со зголемувањето на возраста кај жената се намалува квалитетот на јајце-клетките, се намалува бројот на овулациите и се намалува оваријалната функција. Дополнително во последните години репродуктивната медицина ги намали и границите кои треба да ги задоволува машкиот фактор за остварување потомство на природен начин. Тоа е уште една потврда за глобалното намалување на квалитетот на семената течност и сперматозоидите. Несомнено влијание на истите има брзиот начин на живот, стресот, исхраната, годините и многу други фактори кои можат да влијаат на крајниот резултат. Испитувањата кои треба да се прават за наоѓање на причината за неплодост зависат од стадиумот во кој се наоѓа двојката. Основните лабораториски анализи кои треба да ги направи женскиот парнер е испитување на хормонскиот статус, односно 6 основни хормони (FSH, LH, E2, PRL, TSH, TST). Овие пак, ќе му дадат насоки на гинекологот дали е потребно да се прават дополнителни лабораториски испитувања кај жената. Основната анализа која треба да ја направи машкиот партнер е спермограм. Важно е да се напомене дека хормонскиот статус на жената се прави на 3 ден од менструалниот циклус во примерок од крв, додека примерокот од машкиот партнер се прави после 2-5 дена апстиненција од сексуални односи.